عفونت بیمارستانی (Hospital-acquired infection) یا nosocomial infection عفونتی است که بیمار در بیمارستان به آن آلوده میشود .مثلاً بیمار دچار شکستگی پا در بیمارستان دچار عفونت ادراری شود. عفونت بیمارستانی یکی از دلایل اصلی مرگ و همچنین افزایش دوران نقاهت میباشد. بر اساس تحقیقی که سازمان بهداشت جهانی در ۵۵ بیمارستان در ۱۴ کشور به انجام رسانده نشان میدهد که میانگین ۸٬۶٪ از بیماران بستری شده مبتلا به عفونت بیمارستانی شدهاند. معمولاً میکروبهای عامل عفونت های بیمارستانی به درمان مقاومند.
عفونت بیمارستانی (Hospital-acquired infection) چیست؟
افرادی که در بیمارستان ها به سر می برند ممکن است به عفونت بیمارستانی آلوده شوند. عفونت بیمارستانی باعث می شود که بدن افراد در دوره نقاهت ضعیف گردد و در برخی از موارد منجر به مرگ فرد شود. این عفونت باعث می شود که دوره بستری بیماران افزایش یابد. همچنین عفونت بیمارستانی باعث می شود که استریل کردن ابزار و سطوح بیمارستان دشوار گردد. معمولا عفونت هایی که ۴۸ تا ۷۲ ساعت بعد از پذیرش بیمار در بیمارستان در بدن بیمار ظاهر می شوند را به عنوان عفونت بیمارستانی تلقی می کنند. اما در صورتی که قبل از ۴۸ ساعت علائم بیماری در بدن فرد ایجاد شود، می تواند بیانگر این موضوع باشد که بیمار در مرحله کمون بیماری قرار داشته است
علت بروز عفونت بیمارستانی
با توجه به تحقیقات صورت گرفته در خصوص عفونت بیمارستانی مشخص شد که رنج سنی ۶۰ الی ۹۰ سال بیشتر در معرض ابتلا به عفونت بیمارستانی قرار می گیرند .از آنجا که این افراد ممکن است به نقایص سیستم ایمنی، دیابت و آویتامینوز مبتلا باشند بیشتر به عفونت بیمارستانی مبتلا می گردند.
نوزادان به دلیل داشتن سیستم ایمنی ضعیف از دیگر افرادی هستند که در خطر ابتلا به عفونت بیمارستانی قرار می گیرند. در برخی از موارد در صورتی که عفونت بیمارستانی درمان گردد می تواند منجر به مرگ افراد شود.
کنترل عفونت بیمارستانی
- برقراری نظام مراقبت عفونت بیمارستانی
- گندزدایی و استریل کردن محیط بیمارستان و لوازم
- دفع زباله های بهداشتی
- شستن دست ها
- ایجاد محدودیت برای مصرف آنتی بیوتیک ها
لازم به ذکر است که در صورت به کارگیری تمامی تمهیدات و راه های ذکر شده تنها یک سوم از عفونت های بیمارستانی از بین می روند و کنترل می شوند.
